Bye Bye Vietnam!
4 februari 2015 - Hanoi, Vietnam
Mijn laatste 2 dagen in Vietnam zijn aangebroken, waarin ik niet veel meer ga doen, dus hoog tijd voor een update over het tweede deel van mijn reis door Vietnam:
In Hoi An heb ik de Hoi An Free tour gedaan, echt een aanrader! Vier lieve Vietnamese studenten begeleidden de (gratis!) fietstoer door het platteland rond Hoi An. We stopten bij een dok, een houtsnijder, een tempel, een rijstnoedel "fabriek" (gewoon bij iemand thuis) en een vrouwtje die slaapmatten vlecht van stro. Onderweg kreeg ik een lekke achterband en moest de rest van de fietstocht een fiets delen met een van de Vietnamese meisjes. Toen ze bij me achterop stapte, vroeg een van de andere gidsen aan me: "do you know how to ride a bike?"... Het enige juiste antwoord was natuurlijk: "I'm from Holland, don't worry ;)". Tijdens het fietsen raakte ik aan de praat met Hanh (het Vietnamese meisje) en uiteindelijk nodigde ze me zelfs uit om Vietnamees Nieuwjaar bij haar en haar familie te komen vieren! Helaas is dat pas 18 februari en dan ben ik niet meer in Vietbam...
Hoi An staat vooral bekend om de sfeervolle lampionnetjes die 's avonds door de hele stad hangen én de vele tailorshops waar je op maat gemaakte kleding kunt laten maken voor een spotprijs. Ik heb dus een jurkje, een korte broek en een bikini laten maken.
Na al het shoppen ben ik doorgereisd naar Hue, de oude keizerlijke stad. Samen met Martin (Duitsland) heb ik in twee dagen de citadel en de tombes bezocht.
Een lange rit in een nachtbus later kwam ik (weer alleen) aan in Ninh Binh, wat niet echt door veel toeristen bezocht wordt, bleek. Ik ontmoette gelukkig Josh (Amerikaan) in het hostel, met wie ik scooters heb gehuurd om de bezienswaardigheden rond Ninh Binh te bezoeken. De eerste stop was Tam Coc, daar kun je met een bootje tussen het karstgebergte varen. Helaas bleken ze de prijzen enorm te hebben opgevoerd en was het meer dan drie keer zo duur als de prijs die in de reisgids vermeld stond, dus kozen we ervoor om naar het uitzichtpunt te gaan, in plaats van de boottocht te doen. Het is helaas geen rijstseizoen nu, dus in plaats van mooie groene velden keken we uit over een grote modderplas, haha. Gelukkig veranderen de bergen niet, en die waren nog steeds heel mooi om te zien. We zijn nog bij een oude hoofdstad en een pagoda (met een hele grote gouden Buddha) geweest voor we terug reden naar Ninh Binh. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet bepaald gecharmeerd was van de lokale bevolking hier, de mensen waren zó onvriendelijk en ongeïnteresseerd, en iedereen lijkt je te proberen af te zetten. Ik was behoorlijk klaar met deze plek en wilde het liefst zo snel mogelijk door.
Na een dilemma of ik naar Hanoi of Halong Bay zou gaan, heb ik een locale bus (voor 3 euro, jeej) naar Hanoi genomen, en ik ben ontzettend blij met die beslissing. Ik kwam daar bij aankomst gelijk Pauline weer tegen, samen met Mirthe, de vriendin waar zij een paar weken mee heeft gereisd. Ik kon gelijk met hun mee lunchen en heb allerlei goede tips gekregen.
Op mijn kamer heb ik vervolgens Sarah-Jane (Engeland, net aangekomen, met een enorme cultuurshock), Karlee (Australië) en Kate (Zuid-Afrika) ontmoet. Met dit onwijs leuke groepje meiden heb ik de Fantasea Halong Bay cruise gedaan (dezelfde als die Pauline en Mirthe een paar dagen eerder hadden gedaan, bedankt voor de tip nogmaals!). Het was helaas niet heel mooi weer, want hier in het noorden van Vietnam is het gewoon "winter". Dus dat betekende lange broeken, truien, sjaals, jassen (oftewel: alle laagjes kleren die je kan vinden over elkaar aantrekken). Het was 3 dagen bewolkt en koud, maar het was alsnog heel leuk. We hebben een grot gezien, gekayakt, een berg beklommen, en we zijn aangevallen door een aap op Monkey Island. Ondanks dat we op veilige afstand (we waren al gewaarschuwd voor agressieve apen) toekeken hoe de andere toeristen de aapjes probeerden te voeren, kwam er uit het niets een aap het strand oprennen (waar wij stonden). Hij keek even rond en leek Kate het meest geschikte slachtoffer te vinden en kwam grommend/blazend (wat voor geluid maken agressieve apen?) op haar af. Toen we gillend probeerden weg te rennen, besloot hij op het laatste moment toch geen zin te hebben in een hapje mensenvlees en hield het voor gezien. Nadat we van de schrik bijgekomen waren, hebben we er heel hard met z'n allen om gelachen. Ook onze gids Nanna vond het hi-la-risch en acteerde de hele scene nog eens na (hoezo ongerust over de veiligheid van je gasten?). Quote van Kate: "lived in Africa for 25 years, never had any problems with wildlife, come to Asia and get attacked by a monkey".
Na al deze avonturen kwam ik maandag met hoofdpijn terug in Hanoi, en bleek daarnaast ook koorts te hebben. Mijn geplande tweedaagse trip naar Mai Chau kon dinsdag daardoor helaas ook niet doorgaan. Woensdag (vandaag) ben ik toch maar voor de zekerheid naar de dokter gegaan, omdat de klachten niet weggingen en koorts in Azië is toch net even wat enger dan koorts in Nederland. Na een halve dag in het ziekenhuis (vooral heel veel wachten en papierwerk) is de conclusie dat ze niks abnormaals in mn bloed kunnen vinden, dus ik moet gewoon rustig aan doen en hopen dat het snel over gaat. Gelukkig is Sarah-Jane ook nog in het hostel en houdt me gezelschap. En ik heb weer tijd voor een paar inhaal-afleveringen Wie is de Mol en Boer Zoekt Vrouw, ook geen vervelende tijdsbesteding. Vrijdagochtend vlieg ik naar Bangkok, dus zou wel zo fijn zijn als ik dan weer beter ben.
Ik heb wel genoeg ziekenhuizen gezien tijdens mijn trip nu, kan niet wachten tot ik over een paar dagen lekker op het strand in Thailand lig :). Weer terug naar de zon en de warmte, want het weer in Hanoi lijkt iets teveel op het Nederlandse weer naar mijn zin. Nog "maar" 5 weekjes te gaan (ja, dat voelt echt nog maar heel kort na ruim 3 maanden reizen) voor ik terug vlieg naar ons kikkerlandje.
In Hoi An heb ik de Hoi An Free tour gedaan, echt een aanrader! Vier lieve Vietnamese studenten begeleidden de (gratis!) fietstoer door het platteland rond Hoi An. We stopten bij een dok, een houtsnijder, een tempel, een rijstnoedel "fabriek" (gewoon bij iemand thuis) en een vrouwtje die slaapmatten vlecht van stro. Onderweg kreeg ik een lekke achterband en moest de rest van de fietstocht een fiets delen met een van de Vietnamese meisjes. Toen ze bij me achterop stapte, vroeg een van de andere gidsen aan me: "do you know how to ride a bike?"... Het enige juiste antwoord was natuurlijk: "I'm from Holland, don't worry ;)". Tijdens het fietsen raakte ik aan de praat met Hanh (het Vietnamese meisje) en uiteindelijk nodigde ze me zelfs uit om Vietnamees Nieuwjaar bij haar en haar familie te komen vieren! Helaas is dat pas 18 februari en dan ben ik niet meer in Vietbam...
Hoi An staat vooral bekend om de sfeervolle lampionnetjes die 's avonds door de hele stad hangen én de vele tailorshops waar je op maat gemaakte kleding kunt laten maken voor een spotprijs. Ik heb dus een jurkje, een korte broek en een bikini laten maken.
Na al het shoppen ben ik doorgereisd naar Hue, de oude keizerlijke stad. Samen met Martin (Duitsland) heb ik in twee dagen de citadel en de tombes bezocht.
Een lange rit in een nachtbus later kwam ik (weer alleen) aan in Ninh Binh, wat niet echt door veel toeristen bezocht wordt, bleek. Ik ontmoette gelukkig Josh (Amerikaan) in het hostel, met wie ik scooters heb gehuurd om de bezienswaardigheden rond Ninh Binh te bezoeken. De eerste stop was Tam Coc, daar kun je met een bootje tussen het karstgebergte varen. Helaas bleken ze de prijzen enorm te hebben opgevoerd en was het meer dan drie keer zo duur als de prijs die in de reisgids vermeld stond, dus kozen we ervoor om naar het uitzichtpunt te gaan, in plaats van de boottocht te doen. Het is helaas geen rijstseizoen nu, dus in plaats van mooie groene velden keken we uit over een grote modderplas, haha. Gelukkig veranderen de bergen niet, en die waren nog steeds heel mooi om te zien. We zijn nog bij een oude hoofdstad en een pagoda (met een hele grote gouden Buddha) geweest voor we terug reden naar Ninh Binh. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet bepaald gecharmeerd was van de lokale bevolking hier, de mensen waren zó onvriendelijk en ongeïnteresseerd, en iedereen lijkt je te proberen af te zetten. Ik was behoorlijk klaar met deze plek en wilde het liefst zo snel mogelijk door.
Na een dilemma of ik naar Hanoi of Halong Bay zou gaan, heb ik een locale bus (voor 3 euro, jeej) naar Hanoi genomen, en ik ben ontzettend blij met die beslissing. Ik kwam daar bij aankomst gelijk Pauline weer tegen, samen met Mirthe, de vriendin waar zij een paar weken mee heeft gereisd. Ik kon gelijk met hun mee lunchen en heb allerlei goede tips gekregen.
Op mijn kamer heb ik vervolgens Sarah-Jane (Engeland, net aangekomen, met een enorme cultuurshock), Karlee (Australië) en Kate (Zuid-Afrika) ontmoet. Met dit onwijs leuke groepje meiden heb ik de Fantasea Halong Bay cruise gedaan (dezelfde als die Pauline en Mirthe een paar dagen eerder hadden gedaan, bedankt voor de tip nogmaals!). Het was helaas niet heel mooi weer, want hier in het noorden van Vietnam is het gewoon "winter". Dus dat betekende lange broeken, truien, sjaals, jassen (oftewel: alle laagjes kleren die je kan vinden over elkaar aantrekken). Het was 3 dagen bewolkt en koud, maar het was alsnog heel leuk. We hebben een grot gezien, gekayakt, een berg beklommen, en we zijn aangevallen door een aap op Monkey Island. Ondanks dat we op veilige afstand (we waren al gewaarschuwd voor agressieve apen) toekeken hoe de andere toeristen de aapjes probeerden te voeren, kwam er uit het niets een aap het strand oprennen (waar wij stonden). Hij keek even rond en leek Kate het meest geschikte slachtoffer te vinden en kwam grommend/blazend (wat voor geluid maken agressieve apen?) op haar af. Toen we gillend probeerden weg te rennen, besloot hij op het laatste moment toch geen zin te hebben in een hapje mensenvlees en hield het voor gezien. Nadat we van de schrik bijgekomen waren, hebben we er heel hard met z'n allen om gelachen. Ook onze gids Nanna vond het hi-la-risch en acteerde de hele scene nog eens na (hoezo ongerust over de veiligheid van je gasten?). Quote van Kate: "lived in Africa for 25 years, never had any problems with wildlife, come to Asia and get attacked by a monkey".
Na al deze avonturen kwam ik maandag met hoofdpijn terug in Hanoi, en bleek daarnaast ook koorts te hebben. Mijn geplande tweedaagse trip naar Mai Chau kon dinsdag daardoor helaas ook niet doorgaan. Woensdag (vandaag) ben ik toch maar voor de zekerheid naar de dokter gegaan, omdat de klachten niet weggingen en koorts in Azië is toch net even wat enger dan koorts in Nederland. Na een halve dag in het ziekenhuis (vooral heel veel wachten en papierwerk) is de conclusie dat ze niks abnormaals in mn bloed kunnen vinden, dus ik moet gewoon rustig aan doen en hopen dat het snel over gaat. Gelukkig is Sarah-Jane ook nog in het hostel en houdt me gezelschap. En ik heb weer tijd voor een paar inhaal-afleveringen Wie is de Mol en Boer Zoekt Vrouw, ook geen vervelende tijdsbesteding. Vrijdagochtend vlieg ik naar Bangkok, dus zou wel zo fijn zijn als ik dan weer beter ben.
Ik heb wel genoeg ziekenhuizen gezien tijdens mijn trip nu, kan niet wachten tot ik over een paar dagen lekker op het strand in Thailand lig :). Weer terug naar de zon en de warmte, want het weer in Hanoi lijkt iets teveel op het Nederlandse weer naar mijn zin. Nog "maar" 5 weekjes te gaan (ja, dat voelt echt nog maar heel kort na ruim 3 maanden reizen) voor ik terug vlieg naar ons kikkerlandje.
Liefs, Sylvia