Cambodia part 2

Na een paar heerlijke relaxte dagen in mijn hangmatje op Koh Ta Kiev (en een poging tot vissen, die helaas geen vis heeft opgeleverd) stapte ik op 30 december op de boot terug naar het vaste land. Samen met Mandy (die aan de andere kant van het eiland zat) en Fabi (een Duitser die ik op Koh Ta Kiev heb ontmoet) zoek ik een slaapplek in de buurt van Serendipity Beach in Sihanoukville, de plek waar we Oud&Nieuw willen vieren. We vinden gelukkig een slaapzaal met nog 3 vrije bedden, in hetzelfde hostel als Yoni, die een dag eerder van het eiland is vertrokken.
De laatste dag van 2014 zit ik vooral op het strand. Ik ga 's avonds met Yoni, Fabi en Joyce (Nederland) eten en met dat groepje vier ik 's avonds ook Oud&Nieuw. Op het strand wordt vuurwerk afgestoken en er gaan veel wensballonnen de lucht in. Alle bars aan het strand draaien harde muziek en het is gezellig druk. Een stukje verderop is het feest voor de locals. We nemen een kijkje en dansen gezellig mee met de Cambodjanen, wat zij heel vermakelijk vinden, want we worden schaamteloos gefilmd en op de foto gezet (iedereen heeft tegenwoordig een smartphone, ook in Cambodja).
Om 12 uur luiden we met rum-cola (bij gebrek aan champagne) het nieuwe jaar in op het strand.
Op Nieuwjaarsdag ga ik naar het strand met Mandy, waar we de "nieuwjaarsduik" doen. De watertemperatuur was 28 graden, dus dat vinden jullie allemaal valsspelen, maar ik hou niet zo van blauwe tenen, dus dit was waarschijnlijk de eerste en laatste keer dat ik een nieuwjaarsduik doe. Aan iedereen die het in Nederland heeft gedaan: jullie zijn bikkels! ...En een beetje gestoord ;).
Op 2 januari neem ik met Yoni de bus naar Kampot, een rustig plaatsje aan de rivier. In Kampot zelf is weinig te doen, behalve heerlijk eten en een bezoekje aan de nightmarket (waar ik opnieuw insecten heb gegeten, deze keer een made en een krekel). De echte bezienswaardigheden zijn in de omgeving. De volgende dag huren we dan ook een tuktuk, die ons naar zoutvelden, een grot, een pepperfarm, een meer en de vismarkt van het plaatsje Kep brengt. Kep staat bekend om de goede krabrestaurants, dus daar gaan we heen voor lunch. We zijn met z'n drieën en bestellen krab op 3 verschillende manieren bereid (gestoomd, gebakken en amok, een Cambodjaanse curry met kokosmelk) zodat we kunnen delen. Daarna rijden we terug naar Kampot en relaxen we aan het zwembad tot etenstijd. We gaan naar een van de straatrestaurantjes en eten voor 1,5 dollar (inclusief een super zoet dessert met geschaafd ijs, kokosmelk, eigeel en een soort pudding in blokjes).
Zondag trakteer ik mezelf op een verwenmiddag en ga naar de spa. Aan het eind van de middag doe ik samen met Yoni een Firefly-boottoer. We varen over de rivier en zien eerst een mooie zonsondergang. Als het helemaal donker is vaart de kapitein ineens de bosjes in. Eerst begrijpen we er niks van, maar dan wijzen mensen naar de boom voor ons, waar de vuurvliegjes zitten. Het zag er een beetje uit als kerstverlichting, de lichtjes knipperden zelfs in hetzelfde ritme, heel cool.
Maandag nam ik afscheid van Yoni en reisde ik voor het eerst in weken weer alleen verder, naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Gelukkig ben je als solo-reiziger nooit lang echt alleen, en in mijn hostel ontmoette ik dan ook al snel Kayla uit Australië, die ook alleen was aangekomen die dag. 's Avonds ontmoetten we nog meer mensen in de rooftop bar van het hostel en al gauw zijn we met een groep van 6, waarmee we de volgende dag een tuktuk huren om naar de killingfields en de S-21 prison te gaan. Tussen 1975 en 1979 heeft de Cambodjaanse bevolking een hoop te lijden gehad onder het regime van de Khmer Rouge. Zo'n 2 miljoen mensen (een kwart van de bevolking) zijn in deze periode om het leven gekomen. Een hoop mensen overleden door voedseltekort, uitdroging en de zware omstandigheden in werkkampen, maar een groot deel van de mensen werd omgebracht in Killingfields, waaronder die in Phnom Penh. Via een audiotour krijg je te horen wat zich hier heeft afgespeeld, een gruwelijke geschiedenis waar wij in Europa maar weinig over leren op school. Ik kan er nog heel lang over doorgaan, maar dan wordt mijn blog te lang, maar als je er meer over wilt weten, kun je natuurlijk zelf even googlen, of het boek "first they killed my father" lezen, een hartverscheurend, maar zeer goed geschreven (en helaas waargebeurd) verhaal.
Na deze heftige ochtend is er 's avonds tijd voor luchtigere activiteiten. We proppen 9 mensen (de groep heeft zich inmiddels verder uitgebreid) in 2 tuktuks en rijden naar de rivier voor een drankje op een dakterras.
Woensdag beb ik naar de Russian market geweest, een typische Aziatische overdekte markt, waar kleding, souvenirs, groente, vlees, gereedschap, zonnebrillen en nog veel meer naast elkaar verkocht worden. Vooral het gedeelte waar ze vlees en vis verkopen is altijd leuk om doorheen te lopen. Alles wat ooit één geheel was, ligt nu in losse onderdelen op tafel. Van een varken bijvoorbeeld kan je naast het "gewone" vlees ook de oren, snuit, lever en hersenen kopen, jammie.

Phnom Penh was mijn laatste bestemming in Cambodja en vandaag ben ik samen met Kayla per bus naar Vietnam vertrokken. Ik heb dit verhaal in  bus getypt en we zijn net aangekomen in Ho Chi Minh City. Ik heb veel goede verhalen gehoord over Vietnam, dus ik kijk heel erg uit naar de komende 4 weken in dit land. Ik zal van het zuiden naar het noorden reizen en vlieg op 6 februari vanuit Hanoi naar Bangkok, voor het laatste deel van de reis.
Liefs!