Loi Krathong, Kanchanaburi en de nachtbus naar Chiang Mai

Donderdagavond (6 november) was het Loi Krathong, een lichtjesfestival dat vooral in Noord-Thailand wordt gevierd. We zijn hiervoor naar de Night Market gegaan, dat vlakbij ons hostel was (in Ayutthaya). Het meest kenmerkende aan dit festival zijn de Krathongs, bloemstukjes met wierrook en een kaarsje die in de rivier drijven. Maar daarnaast was er ook vuurwerk, verschillende optredens (zang, dans, miss verkiezingen, cabaret), en heel veel kraampjes waar je o.a. eten en krathongs kon kopen. Wij hebben zelf ook krathongs gekocht en te water gelaten. Helaas dreven ze niet naar het midden van de rivier, omdat er steeds boten langskwamen, waardoor de krathongs weer terug naar de kant dreven. Maar het was alsnog een heel mooi gezicht. Het was een heel gezellige avond, heel leuk om een echt Thais feest mee te maken.
Vrijdag hebben we afscheid genomen van de 2 Duitse jongens en zijn Mandy en ik naar Kanchanaburi vertrokken. De rechtstreekse minibus zat al vol, dus zijn we het eerste stuk met een minibus naar Suphanburi gereden, en daar overgestapt op de public bus naar Kanchanaburi. Dit duurde ongeveer 1 a 1,5 uur langer dan de rechtstreekse bus, maar het was daardoor ook veel goedkoper. In het hostel in Kanchanaburi hadden we het mooiste uitzicht vanuit de kamer tot nu toe: we keken uit over de rivier, met de bergen op de achtergrond, echt prachtig. We aten die avond bij het restaurant van het guesthouse naast de onze, en hebben daar ook gelijk een tour geboekt voor de volgende dag.
Zaterdag werden we om 8 uur 's ochtends opgehaald door een minibus met daarin onze gids van de dag, een ladyboy genaamd Pinky. We reden naar het Erawan National park. Daar zijn 7 watervallen boven elkaar, met op bijna elk niveau een stukje waar je kon zwemmen. Helaas hadden we maar 2 uur de tijd voor de wandeling + zwemmen, omdat er nog meer op het programma stond. We zijn dus helaas niet helemaal tot de 7e waterval gekomen. Bij de 5e waterval zijn we gaan zwemmen. Als je je benen stil in het water hield, kwamen de vissen aan je voeten knabbelen, ieeeh. Dat hoef ik dus echt nooit te doen in de spa in Nederland, getsie. Nu waren deze visjes wel nog wat groter dan de dr. Fish die je in Nederland ziet, deze voelde je echt vrij grote happen nemen (alleen dode huidcellen, maar dan nog, bah). Na een lunch reden we door naar de hellfire pass, het bijbehorende memorial museum, de death railway (ook een stukje met de trein meegeweest) en de Bridge over the River Kwai. Na deze middag ben ik weer wat wijzer geworden over wat zich in deze regio heeft afgespeeld tijdens WOII, een indrukwekkende geschiedenis waar ik maar weinig van af wist. Na afloop van de tour lieten we ons afzetten bij het busstation, zodat we tickets konden kopen voor de nachtbus voor zondag.
Zondag zijn we nog even richting de stad gelopen vanuit het hostel, maar het grootste deel van de middag hebben we lekker rustig aan gedaan en van het uitzicht genoten. Voor het geval jullie denken dat het hier alleen maar paradijs is: we hebben tot nu toe bijna elke dag wel regen gehad, vooral in de avonden, maar in Kanchanaburi ook overdag. Het is dan van het ene op het andere moment keihard aan het regenen, echt een tropische bui. De buien zijn heftig, soms met onweer, maar gelukkig wel kort (ongeveer een half uur meestal). We hebben daarnaast ook steeds geluk dat we tot nu toe altijd net binnen, onder een afdakje, of in een bus zitten als het regent. Het is op dit moment het "koude", "droge" seizoen in Thailand, maar zowel koud als droog is het niet (voor Nederlandse begrippen in elk geval).
Inmiddels zitten we in Chiang Mai. Op het moment van schrijven zitten we te wachten tot we kunnen inchecken in het hostel, we waren om 6:15 al met de bus aangekomen in Chiang Mai, maar we kunnen naar verwachting pas rond 12 uur de kamer in. Als het goed is zien we vandaag onze Duitse vrienden ook weer, zij zitten in hetzelfde hostel en hebben de kamer voor ons gereserveerd.
Groetjes!