Olifanten, hippiedorpje Pai en Chiang Rai

We zijn 3 nachten in het olifantenkamp in Muang Kued gebleven. We sliepen in een homestay van een super lief Thais stel die nauwelijks Engels spraken, maar met handen en voeten kwamen we een heel eind. Het programma bij de olifanten bestond elke dag uit dezelfde 2 onderdelen. 's Ochtends haalden we (Mandy, ik en Kirsty, een Engelse vrijwilligster) samen met de mahouts (de eigenaren van de olifanten) de olifanten op uit de jungle, waar ze 's nachts verblijven, zonder hekken en genoeg bomen en planten om te eten. We klommen dan op de nek van de olifant en liepen naar de rivier, waar ze gewassen werden. We liepen daarna over een heel glibberig modderpad omhoog naar het dorp waar de mahouts wonen, waar de olifanten een zitje op hun rug gebonden kregen. Tussen onze 2 momenten met de olifanten worden ze namelijk gebruikt om toeristen rond te rijden in de omgeving. Ik ben zelf geen voorstander van het rijden op een olifant met een zitje, en tot voor kort werd dit ook helemaal niet gedaan in het kamp waar wij zaten. Maar de olifanten hoefden dit maar ongeveer 2 uur per dag te doen en werden verder gelukkig wel heel goed verzorgd, in tegenstelling tot heel veel andere olifantenkampen in Thailand. Zelf zaten wij echter altijd op de nek of op de kop van de olifant (zoals de mahouts ook doen). In het begin is dat best wel eng, want je hebt alleen het voorhoofd van de olifant om je aan vast te houden, maar na de eerste dag zaten we totaal relaxt op de olifant van het uitzicht te genieten (denk: rijstvelden, bergen, bananen/papayabomen, schattige houten huisjes, etc.). Het middagprogramma begon met het opnieuw wassen van de olifanten in de rivier, waarna we ze naar "bed" brachten in de jungle. We hadden allemaal onze "eigen" olifant voor de 3 dagen. Mijn olifant heette Mè Nuang, een super lief beest, maar wel een beetje lomp, want ze liep regelmatig de bomen of bosjes in, zonder rekening te houden met het feit dat ik nog op haar rug zat, met als gevolg dat ik steeds takken uit mn gezicht moest houden.
In de tijd dat we niet met de olifanten bezig waren, hadden we ook genoeg te doen, zoals een hike naar een waterval, raften (stelde helaas niet zoveel voor, maar gelukkig hadden we dat al in Chiang Mai gedaan), en een schooltje bezoeken boven op de berg om de kinderen onze zelfgemaakte Pad Thai te brengen.
Aan al dit leuks kwam helaas ook weer een eind, en woensdag (19 nov) zijn we doorgereisd naar Pai, een hippiedorpje vol met backpackers. We hebben geboekt bij een heel gezellig backpackers hostel net buiten het dorp, Spicypai. Donderdag huren we scooters en rijden een halve dag rond in de omgeving van Pai. Onderweg stoppen we een aantal keren om een waterval, de Pai Canyon en een witte Buddha te bekijken. Vooral de Pai Canyon was heel bijzonder, heel anders dan wat je bij Thailand verwacht, en een super mooi uitzicht.
's Avonds lopen we over de markt met straatstalletjes die hier elke avond is. Je hoeft in Pai niet naar een restaurant om lekker te eten, want het eten op straat is heel goed. Loempia's en fruitshakes zijn onze favorieten. We drinken nog wat in verschillende bars en komen ook Sophie nog tegen, die we in Nederland ontmoet hebben via hetzelfde forum als waar ik Mandy heb ontmoet. Leuk om even bij te kletsen en van elkaar te horen hoe het reizen tot nu toe is verlopen!
Vrijdag brengen we de scooters weer terug en hebben we een lekker luie dag aan het zwembad. 's Avonds gaan we weer uit, en het wordt een heel gezellige avond waarbij we opnieuw veel nieuwe mensen ontmoeten, Pai is geen plek waar je je ooit alleen zult voelen. Als we wakker worden hebben we een klein beetje spijt van de buckets (cocktails in emmer-formaat) van de vorige avond, want we zitten de rest van de dag in een minibus naar Chiang Rai. We komen pas om 21:00 uur aan in Chiang Rai en hebben geen hostel geboekt. Na een tijd rondgezworven te hebben samen met een Canadees stel vinden we gelukkig een guesthouse dat nog kamers vrij heeft. Chiang Rai is voor ons vooral een tussenstop om de reis van Pai naar Laos op te breken, maar we blijven 2 nachten, zodat we de witte tempel kunnen bezoeken, een van de weinige echte bezienswaardigheden van de stad. Deze tempel is nog vrij nieuw en is niet zo "traditioneel" als de meeste andere tempels in Thailand. Op de achterwand binnen in de tempel staan namelijk afbeeldingen van o.a. Jack Sparrow, Angry Birds, Michael Jackson en Kungfu Panda. We hadden wel een behoorlijk blonde actie, want ondanks dat we van tevoren wisten dat deze plaatjes in de tempel te zien zouden zijn, konden we ze niet vinden! We hebben overal op het terrein gezocht of het dan in een ander gebouw was, maar pas bij de tweede keer dat we de tempel in gingen hebben we ze gevonden (gelukkig was de entree gratis). We hadden namelijk verwacht dat de plaatjes groter en meer zouden zijn, maar het zat alleen op de achterwand, de enige plek waar we niet hadden gekekem. We hadden ook net pech dat her rustig was, waardoor we niet bij andere mensen konden afkijken waar we moesten zijn.
Vandaag zijn we de grens overgestoken naar Laos. Na ritjes met verschillende tuktuks en bussen (waar je steeds apart voor moest betalen, heel irritant) en nieuwe stempels in mijn paspoort zijn we aangekomen in Huay Xai. Morgenochtend nemen we de slowboat, die ons in 2 dagen naar Luang Prabang brengt.