Terug van weggeweest
26 december 2014 - Don Det, Laos
Wegens wat technische probleempjes met mijn tablet ben ik even afwezig geweest, maar ik hoop dat jullie me nog niet vergeten zijn. Ik zal proberen samen te vatten wat ik de afgelopen weken gedaan heb. Ik heb het opgesplitst in 2 blogs, om het een beetje leesbaar te houden, dit blog gaat over mijn laatste dagen in Laos, de volgende over Cambodja.
Na 5 dagen ziek zijn in Vang Vieng was ik eindelijk voldoende aangesterkt om door te reizen en heb ik de bus naar Thakhek genomen. Om 2 uur 's nachts kwam ik aan in het hostel en een paar uur later zat ik alweer aan het ontbijt met Yoni (Israël) en Alix (Schotland). Met z'n drieën besloten we scooters te huren om de "Thakhek motorbike-loop" te doen (de reden waarvoor ik naar Thakhek was gekomen). We zijn 4 dagen onderweg geweest, rijdend door het prachtige landschap over soms goede wegen en soms hele slechte zandweggetjes. Halverwege bezochten we de Konglor grot, wat eigenlijk een ondergrondse rivier is. Met een bootje word je in de pikdonkere grot (we kregen gelukkig wel hoofdlampen mee) in iets minder dan een uur naar de andere kant van de berg gebracht, en daarna weer terug, want er is niet veel te doen aan de andere kant.
Na 4 geweldige dagen neem ik afscheid van Alix en ga met Yoni in de nachtbus naar Pakse, waar ik overstap op een locale bus naar het kleine plaatsje Tad Lo. Ik heb een schattig bamboehutje met een outdoor-badkamer voor mezelf. De volgende dag huur ik samen met een Oostenrijks stel wéér scooters (alsof 4 dagen op zo'n ding nog niet pijnlijk genoeg was voor m'n billen, haha) om de watervallen en thee- en koffieplantages in de omgeving te bekijken.
Elke avond is er in het hostel een groot familie-diner, waarbij we met de familie van de eigenaar en alle gasten aan een grote tafel eten. Er is altijd veel te veel voor iedereen en het eten is heerlijk, dus ik wilde mijn verblijf bijna verlengen alleen al voor het eten, maar ben na 3 nachten toch maar doorgereisd.
Mijn laatste bestemming in Laos was Don Det, een eilandje in het zuiden wat onderdeel is van de "4000 islands", waar de Mekong zich opsplitst, zodat er allemaal kleine eilandjes ontstaan. Ze hebben hier net als in Vang Vieng een restaurant waar je de hele dag Friends kunt kijken, en aangezien ik alleen ben aangekomen besluit ik daar te gaan lunchen. Goede keuze blijkbaar, want ik kom daar gelijk verschillende mensen tegen die ik eerder tijdens mijn reis al heb ontmoet, waaronder ook Yoni. Op Don Det draait het vooral om lekker rustig aandoen en bijkomen, dus dat doe ik dan ook. Een dag zitten we zelfs de hele dag in een bar waar je zelf films mag opzetten via de laptop en kijken 3 films achter elkaar. Mijn excuses voor iedereen die gewoon hard aan het werk is in Nederland, haha. Een dag zijn we wel actief en boeken een kayaktoer waarbij we de grootste watervallen van Laos (1 km breed, 15m hoog) én de zeldzame Irrawaddy dolfijnen zien.
Op de laatste avond dat ik in Laos ben, dinsdag 16 december, vier ik de eerste dag van Chanoeka met de vele Israëli op het eiland (en een paar andere leken zoals ikzelf). De eerste kaars wordt aangestoken, er worden liedjes gezongen in het Hebreeuws en we eten een Joodse specialiteit, een soort platte oliebol met jam en suiker. Dat is ook echt een van de leukste dingen van het reizen, je ontmoet zoveel verschillende mensen uit verschillende culturen, en iedereen is heel open en sociaal en leert van elkaars verschillen en overeenkomsten.
Na 5 dagen ziek zijn in Vang Vieng was ik eindelijk voldoende aangesterkt om door te reizen en heb ik de bus naar Thakhek genomen. Om 2 uur 's nachts kwam ik aan in het hostel en een paar uur later zat ik alweer aan het ontbijt met Yoni (Israël) en Alix (Schotland). Met z'n drieën besloten we scooters te huren om de "Thakhek motorbike-loop" te doen (de reden waarvoor ik naar Thakhek was gekomen). We zijn 4 dagen onderweg geweest, rijdend door het prachtige landschap over soms goede wegen en soms hele slechte zandweggetjes. Halverwege bezochten we de Konglor grot, wat eigenlijk een ondergrondse rivier is. Met een bootje word je in de pikdonkere grot (we kregen gelukkig wel hoofdlampen mee) in iets minder dan een uur naar de andere kant van de berg gebracht, en daarna weer terug, want er is niet veel te doen aan de andere kant.
Na 4 geweldige dagen neem ik afscheid van Alix en ga met Yoni in de nachtbus naar Pakse, waar ik overstap op een locale bus naar het kleine plaatsje Tad Lo. Ik heb een schattig bamboehutje met een outdoor-badkamer voor mezelf. De volgende dag huur ik samen met een Oostenrijks stel wéér scooters (alsof 4 dagen op zo'n ding nog niet pijnlijk genoeg was voor m'n billen, haha) om de watervallen en thee- en koffieplantages in de omgeving te bekijken.
Elke avond is er in het hostel een groot familie-diner, waarbij we met de familie van de eigenaar en alle gasten aan een grote tafel eten. Er is altijd veel te veel voor iedereen en het eten is heerlijk, dus ik wilde mijn verblijf bijna verlengen alleen al voor het eten, maar ben na 3 nachten toch maar doorgereisd.
Mijn laatste bestemming in Laos was Don Det, een eilandje in het zuiden wat onderdeel is van de "4000 islands", waar de Mekong zich opsplitst, zodat er allemaal kleine eilandjes ontstaan. Ze hebben hier net als in Vang Vieng een restaurant waar je de hele dag Friends kunt kijken, en aangezien ik alleen ben aangekomen besluit ik daar te gaan lunchen. Goede keuze blijkbaar, want ik kom daar gelijk verschillende mensen tegen die ik eerder tijdens mijn reis al heb ontmoet, waaronder ook Yoni. Op Don Det draait het vooral om lekker rustig aandoen en bijkomen, dus dat doe ik dan ook. Een dag zitten we zelfs de hele dag in een bar waar je zelf films mag opzetten via de laptop en kijken 3 films achter elkaar. Mijn excuses voor iedereen die gewoon hard aan het werk is in Nederland, haha. Een dag zijn we wel actief en boeken een kayaktoer waarbij we de grootste watervallen van Laos (1 km breed, 15m hoog) én de zeldzame Irrawaddy dolfijnen zien.
Op de laatste avond dat ik in Laos ben, dinsdag 16 december, vier ik de eerste dag van Chanoeka met de vele Israëli op het eiland (en een paar andere leken zoals ikzelf). De eerste kaars wordt aangestoken, er worden liedjes gezongen in het Hebreeuws en we eten een Joodse specialiteit, een soort platte oliebol met jam en suiker. Dat is ook echt een van de leukste dingen van het reizen, je ontmoet zoveel verschillende mensen uit verschillende culturen, en iedereen is heel open en sociaal en leert van elkaars verschillen en overeenkomsten.
